วันอาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2558

Life Quality of Online Seller มโนโซเชียล ชีวิตนักขายออนไลน์


Life Quality of Online Seller

 



ปกติผมไม่ชอบขึ้นสเตตัสนั่นนี่โชว์ชีวิตประจำวัน เพื่ออวดอะไรใคร เพราะไม่รู้จะอวดใคร อวดไปเพื่ออะไร และไม่มีอะไรจะให้อวด แต่ที่เมื่อเช้าโพสต์เรื่องไปเล่นน้ำกับลูกในห้างเพราะมันมีเรื่องมาเล่าให้ฟังครับ หากสนใจก็อ่านตามมาได้เลย

  1. ปกติทุกเย็นวันศุกร์ต้องพาลูกไปเล่นโรลเลอร์เบลดที่สนามในห้าง เพื่อออกกำลังกาย แต่ทุกครั้ง ที่สนามเล่นจะเจอกลุ่มวัยรุ่นพม่ามาโชว์ลวดลายการเล่นชนิดที่คนไทยอาย
  2. เวลาไปสวนสาธารณะอย่างจตุจักรในวันเสาร์อาทิตย์ จะเจอกลุ่มพม่าแต่งตัวสวยงามอย่างกับลอกหนังสือแฟชั่น มานั่งพักผ่อนหย่อนใจกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆ ทุกรอบ 
  3. วันนี้ไปว่ายน้ำก็เจอกลุ่มพม่ายกขบวนมาเล่นน้ำกันในห้างอย่างสนุกสนาน
  4. สิ้นเดือน บนห้างใหญ่จะเจอพม่ามาจับจ่ายใช้สอย ซื้อมือถือ ซื้อทอง ซื้อเสื้อผ้ากันเนืองแน่น

ผมไม่ได้มีอคติทางเชื้อชาติใดๆ ทั้งสิ้นนะครับ ที่เอามาพูดถึงเพราะอยากให้เห็นอะไรบางอย่าง


วันก่อนได้คุยกับเซียนอีเบย์ท่านนึง ได้พูดถึงคนรู้จักเรื่องการขายของว่าเขาขายของดี ขายหนักมาก วันๆ แทบไม่มีเวลาหยุดพักต้องแพคของกันทั้งวัน “ขายดีแต่ไม่มีคุณภาพชีวิต” น่าสนใจนะครับคำนี้


ผมเคลมลูกค้าประกันหลายคน ที่ชีวิตวันๆ วุ่นวนมาก ทำงานตัวเป็นเกลียว หาเงินเข้าบ้านอย่างบ้าคลั่ง ภูมิอกภูมิใจในความสามารถเรื่องการหาเงินของเขามาก อวดร่ำอวดรวย อวดหน้าตาให้คนอื่นได้เห็นว่าฉันรวย อวดบ้าน อวดรถ แต่คนพวกนี้ไม่มีเวลาที่จะให้กับเรื่องอื่นเลย ไม่ว่าจะเรื่องครอบครัว เรื่องสุขภาพ เรื่องออกกำลังกาย แถมเศรษฐีร้อยล้าน พันล้านบางคนที่ผมดูแลอยู่ เชื่อมั๊ยครับว่าห้องนอนเล็กกว่าห้องน้ำผมอีก รกไปด้วยเอกสารทรัพย์สมบัติ โฉนด สัญญาเงินกู้ มีที่นอนเก่าๆ กองให้นอนอยู่อันนึง กลางห้อง กลางวันก็นั่งกินข้าวแกงคนเดียวทุกวัน หาเงินหาทองแต่ไม่อยากกินไม่อยากใช้ เสียดายตังค์  ท้ายสุดของคนกลุ่มนี้ที่รู้จักคือ ครอบครัวล่มสลาย เลิกรากันไป ลูกเต้าควบคุมไม่อยู่เพราะพ่อแม่ไม่มีเวลาดูลูก ใช้ไอโฟน ไอแพด และยูทูปเป็นพี่เลี้ยงเด็ก และตัวเองก็ป่วยตายไปแบบอนาถา คือรวยแต่ไม่ได้เสวยสุขกับทุกสิ่งที่มี ตายอย่างเดียวดาย แล้วทิ้งสมบัติไว้ให้คนข้างหลังแก่งแย่งกันไป


แล้วเกี่ยวอะไรกับพม่าที่ยกมา ก็ลองเปรียบเทียบการใช้ชีวิตของเรากับคนกลุ่มนั้นดูสิครับ วันปกติก็ทำงานหนัก รองรับแรงด่าของนายจ้าง แต่พอหมดเวลาทำงาน คนเหล่านี้รู้จักที่จะใช้เวลาว่างออกมาเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ มาออกกำลังกาย มาท่องเที่ยว รวมกลุ่มกันสรวลเสเฮฮา แต่ในขณะที่พวกเรานักขายหลายคน ผมเชื่อว่ามีหลายคนที่วันๆ นั่งเฝ้าหน้าจอ ไม่กระดิกกระเดี้ย นานๆ ก็ขยับไปแพคของ เอาของออกไปส่งแล้วก็กลับมาเฝ้าจอใหม่ กินนอนอยู่ข้างจอนั่นแหละ (ใครเป็นแบบนี้บ้างยกมือขึ้น 555)
 

หลายคนบอกอยากมีชีวิตอิสระ อยากออกจากงานประจำอันโหดร้ายออกมามีอิสระ นั่งขายของออนไลน์ แต่ก็กลายเป็นแค่การเปลี่ยนที่นั่งทำงานนั่นเอง ยังคงต้องนั่งทำงานหน้าจอทั้งวันเหมือนเดิม


แล้วแบบนี้คุณภาพชีวิตเราคืออะไรครับ

  1. มีรูปบ้านโชว์คนอื่น
  2. มีรูปรถป้ายแดงโชว์คนอื่น
  3. ใส่ทองเส้นใหญ่ๆ
  4. ได้บอกคนอื่นว่ายุ่งมาก ไม่มีเวลาทำอะไรเลย ต้องนั่น นู่น นี่

-         หรือมันคืออะไรที่คุณนึกไม่ออก ไม่เคยรู้เคยเห็นว่าคุณภาพชีวิตมันคืออะไร


เรื่องนี้คงจบแบบไม่มีข้อสรุปครับว่าแบบไหนถึงเรียกว่าคุณภาพชีวิตที่ดี เพราะมาตรฐานการวัดของแต่ละคนไม่เหมือนและไม่เท่ากัน ก็เอาเท่าที่คุณสบายใจเลยครับ แต่อย่าลืมว่า ชีวิตเรา เรามีสุขภาพมาชุดเดียว มีพ่อแม่ มีครอบครัวมาชุดเดียว มีสังคมมากลุ่มเดียว ของเหล่านี้ไม่มีสำรอง เสียแล้วเสียเลย ยกเว้นคุณจะเป็นมนุษย์มโน เพ้อฝันอยู่กับวิมานที่ตัวเองสร้างและเอามาอวดในสังคมมโนโซเชียลก็เอาที่สบายใจเลยครับ ที่สำคัญหากชีวิตมันจะวุ่นวนก็ขอให้วุ่นวนกับชีวิตตัวเอง อย่าไปเสียเวลาวุ่นวนกับชีวิตของคนอื่นเลยครับ

picture credit : http://www.jowanncastles.com/wp-content/uploads/2014/10/AL-Inspiring-Quote-on-Talent-vs-Hard-Work.png

สิบขั้นง่าย ๆ ที่ทำไม่ง่ายก่อนจะก้าวสู่ยอดขายระดับล้าน

พี่คะเห็นพี่คนนั้นคนนี้เขาขายของได้เดือนละเป็นล้านสองล้านเลย หากหนูอยากได้บ้างต้องทำยังไงคะ???? อันดับแรกเลิกบ่นครับ งานเยอะปัญหาเยอะเป็นเร...